-
Bevallingsverhaal Fedde
Maandag 13 december, mijn uitgerekende datum. Het rommelt al dagen, af en aan menstruatiekrampen en voorweeën maar niks wat doorzet. Elke ochtend voel ik me zo teleurgesteld dat er weer een nacht voorbij is waarin er niks begonnen is. Om 19:15 heb ik een afspraak bij mijn verloskundige. Ze had aangeboden bij de vorige controle om me dan te gaan strippen. Aan het eind van de middag terwijl ik de was sta te doen voel ik een soort golfje in mijn buik, zachtjes en lieflijk maar ik herken het meteen. Dit heb ik bij Liva gevoeld maar dan keer duizend. Dit is een hele vroege voorstadium van een wee. Ik…
-
GASTBLOG: Shirley – Mijn bevallingsverhaal
Zondag 1 december 2019het rommelt al een paar dagen in mijn buik. Eigenlijk al weken. Maar deze dag is anders. Ik wil coconnen met Yara en de hele dag zijn we dicht bij elkaar. Vandaag staat in het teken van wij samen. De krampen blijven en ik kan het gevoel niet plaatsen. Aan het begin van de avond veranderd dit gevoel in irritante ‘menstruatiekrampen’. Eigenlijk zoals ik ze al heel vaak had dus ook daar zoek ik niets achter. Ik bel nog even mijn moeder. Ze ziet iets in mijn gezicht. Ze vind me er getekend uitzien. Ik geef mijn make-up loze gezicht en pas geverfde wenkbrauwen de schuld en…
-
Bevallingsverhaal
Ik had de wens om thuis te bevallen, zo zag ik mijn bevalling voor me; thuis, in mijn eigen omgeving, zo natuurlijk mogelijk, met gedimde lichten en zachte muziek. Je kent het wel… Ik had een super goede zwangerschap, was met 37 weken nog steeds aan het sporten en voelde mij goed. Tot ik bij 37+4 op controle moest bij de verloskundige en mijn bloeddruk de pan uit rees. Lang verhaal kort: ik werd medisch in verband met zwangerschapshypertensie en ze waren bang voor een vergiftiging. Dag thuisbevalling. Vanaf dat moment begonnen de klachten ook, onafgebroken hoofdpijn en ik hield bizar veel vocht vast. Echt olifantenpoten en een plofkop van…
-
Mijn derde trimester
Het laatste stuk van de zwangerschap is aangebroken. Het derde trimester. Het is soms niet te bevatten dat dit de laatste dagen/weken gaan zijn van het groeien van dit kindje in mijn buik. Dit kindje waarvan we nog niet weten welke naam het gaat krijgen, of ik straks roze of blauw mag shoppen en op wie hij/zij lijkt. We zijn zo nieuwsgierig naar jou kleine muis maar we moeten nog heel even geduld hebben. Terwijl ik dit schrijf voel ik ons kleintje bewegen, de bewegingen zijn heel anders dan eerst. Het is meer een soort schuiven, wroeten en draaien. Al ligt het al keurig head down in mijn bekken YES!…
Dit vind je misschien ook leuk
De dag van de test
Mijn tweede trimester
GASTBLOG: Shirley – Mijn bevallingsverhaal
-
Dromen over mijn eigen kraamtijd
Nog maar heel even en dan is het zover… mijn eigen kraamweek! Als kraamverzorgster is het natuurlijk best wel heel gek om ineens aan de andere kant te staan, dat jij diegene bent die op bed ligt met dat kraammatras tussen je benen, starend naar je newborn baby… Gelukkig heb ik als kraamverzorgster het voorrecht om zelf mijn kraamverzorgster uit te kiezen als die wens er is. Uiteraard heb ik dat gedaan. Zoals veel mensen wel weten ben ik een controlfreak, een perfectionist en geef ik dingen moeilijk uit handen. Mijn lieve collega kan hier gelukkig goed mee omgaan, heeft al twintig jaar ervaring in de kraam en wij gaan…
Dit vind je misschien ook leuk
De dag van de test
Bevallingsverhaal Fedde
GASTBLOG: Shirley – Mijn bevallingsverhaal
-
Boy or girl?
Hoezo willen jullie het geslacht niet weten? Jullie weten het zeker zelf wel maar willen het gewoon niet vertellen? Maar hoe doe je dat dan met de babykamer? En met kleertjes kopen? Maar dat is toch heel onhandig? Moet je dan ook twee namen verzinnen? Wat een gedoe als het niet weet… Een kleine greep uit de collectie van reacties die Wes en ik krijgen als we vertellen dat we het geslacht van onze uk niet weten. Het is ook wel heel grappig hoor die reacties, toen we in Maastricht naar de Hudsons Bay gingen stond er een jonge jongen achter de kassa die wijzend naar mijn buik vroeg hoe…
-
Mijn tweede trimester
Maand 3 tot en met maand 5 van je zwangerschap worden het tweede trimester genoemd. Aan het eind van het tweede trimester ziet de kleine bewoner van je baarmoeder er al echt uit als een baby. In 3 maanden tijd is je buik zo hard gegroeid dat jij er ook echt zwanger uit ziet… HAHA goede grap internet, ik heb een hele verlegen baby in mijn buik en dat is tot week 26 zo gebleven. Maar laten we even beginnen bij het begin van het tweede trimester. Na 12 weken belandt je dus in dit trimester en als je mazzel hebt wordt alles vanaf dat moment beter. De buitenwereld was…
Dit vind je misschien ook leuk
Bevallingsverhaal Fedde
Bevallingsverhaal
Dromen over mijn eigen kraamtijd
-
De weg naar ons wonder
Voor ik deze blog schrijf wil ik echt even benadrukken dat ik alles heb geschreven vanuit mijn ervaring. Mijn laatste bedoeling is om iemand hiermee voor het hoofd te stoten. Het is een gevoelig onderwerp en helaas is de natuur soms erg oneerlijk en gun ik iedereen het geluk van zwanger worden/zijn en het krijgen van een kindje. Ik schrijf hierover zodat je er zelf misschien wat aan hebt, je jezelf misschien in dingen herkent of gewoon omdat je het leuk vindt om af en toe iets van mij te lezen. Het moment is daar, die pilstrip gooi je met een boog in de prullenbak (halleluja) en de tijd is…
Dit vind je misschien ook leuk
Dromen over mijn eigen kraamtijd
Mijn derde trimester
GASTBLOG: Shirley – Mijn bevallingsverhaal
-
Mijn eerste trimester
Er is dus onweerlegbaar bewijs dat er een klein mensje in je is gaan groeien, immers was de twintigste test nog steeds positief. Maar ik voelde niks… geen zere borsten, geen opgeblazen buik, niet misselijk, niet moe, niks. Tot ik vijf weken en een dag zwanger was en de hele lijst met kwaaltjes in de praktijk werden gebracht. Ondanks dat ze niet allemaal even prettig zijn vond ik het ook een geruststelling, het diende voor mij als bewijs dat het echt zo was en ik mezelf geen zwangerschap had aangepraat (ja echt, je gaat dingen denken). Misselijkheid, lots of kots om het zo maar even te zeggen, supermoe en een…
-
De dag van de test
Het is zondagochtend vroeg als ik opsta om een test te gaan doen. Wes ligt nog te slapen, we hadden besloten samen te gaan testen maar ik kon me niet langer inhouden en moest nodig plassen… Eigenlijk had ik de dag ervoor al mogen testen maar ik durfde niet, ’s avonds zouden we uit eten gaan met een ander stel waarmee we goed bevriend zijn en zij vertelde me die week zwanger te zijn (pril, ze had net getest). Zo onwijs blij voor ze maar ergens wilde ik mezelf beschermen voor de teleurstelling. Eerst een avondje lekker genieten en kletsen over hun babygeluk en dan zou ik het de volgende…
