Zondag 1 december 2019het rommelt al een paar dagen in mijn buik. Eigenlijk al weken. Maar deze dag is anders. Ik wil coconnen met Yara en de hele dag zijn we dicht bij elkaar. Vandaag staat in het teken van wij samen. De krampen blijven en ik kan het gevoel niet plaatsen. Aan het begin van de avond veranderd dit gevoel in irritante ‘menstruatiekrampen’. Eigenlijk zoals ik ze al heel vaak had dus ook daar zoek ik niets achter. Ik bel nog even mijn moeder. Ze ziet iets in mijn gezicht. Ze vind me er getekend uitzien. Ik geef mijn make-up loze gezicht en pas geverfde wenkbrauwen de schuld en…